Dolny biegun migdałka przylega do tkanki adenoidalnej podstawy języka. Przednio-dolna część wolnej powierzchni migdałka jest przykryta trójkątnym fałdem błony śluzowej, odchodzącym od przedniego łuku podniebienia (plicatriangularis). Cały migdałek prócz jego wolnej powierzchni jest otoczony torebką I łącznotkankową (capsulla ton sillae); w głąb migdałka idą od niej pasma tkanki łącznej, dzielące migdałek na kilka zrazików, składających się z tkanki adenoidalnej z licznymi grudkami chłonnymi (noduli lymphatici), w których często stwierdza się ogniska rozmnażających się limfocytów. Nabłonek wielowarstwowy płaski, leżący w kryptach bezpośrednio na tkance adenoidalnej migdałka, wykazuje pod mikroskopem szczeliny, w których widzimy limfocyty wychodzące na powierzchnię migdałka, na której widoczne są dołki (cryptae). W stanie prawidłowymi migdałek nie wystaje poza brzeg łuków podniebiennych. Read more „Dolny biegun migdalka”